Neva
no tellado das casas,
inundado
nun gran silencio.
O
fácil que se derrete a neve,
no
tellado máis recio.
Neva
alto, neva espeso,
neva
a rebentar, sen destino;
montañas
de neve a rebordar
no
alto de todos os pinos.
Neve
revolta, rebordante,
das
montañas, vaise das montañas...
Xa
non se ven os portais,
nin
as teas das arañas.
Nubes
brancas, traen neve,
silencio
dos amantes;
unha
folerpa cae lenta
brilla
tanto coma o diamante.
Na
ventá quedouse unha,
unha
folerpa moi branca,
ti
ves nevar e pensas
na
bendita neve santa.
Brais (1º ESO)
Brais (1º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario