sábado, 14 de marzo de 2015

Os ovos de Nunca Xamais

Hai moito tempo, nunha cociña galega, habitaban dentro dun frigorífico marca LG (alerta por spam número 1) tres felices oviños, que se chamaban Moreniño, Minion e Clariña.

Mais un espantoso día ocorreu un tráxico suceso: estaban os ovos tan tranquilos cando, de repente, aparece unha man xigante que os colle aos tres. Estaban moi asustados, pois non sabían que lles ía pasar. De súpeto, a man xigante rompeu a casca de Moreniño e fritiuno. Como sabían que eles ían ser os seguintes, Minion e Clariña fuxiron de alí.

Xa fóra, encontráronse cunhas torradas aladas. Minion e Clariña contáronlles ás torradas o que lles acontecera e as torradas dixeron:
- Nós temos a solución: levarémosvos moi lonxe de aquí.
Os ovos subiron enriba das torradas, que comezaron a ascender. Cruzaron o ceo anubrado a atoparon unha illa. As torradas deixáronos no chan e fóronse voando.
Á súa vista, apareceu unha fada. Ela achegóuselles e dixo:
- Ola, ola! Eu son Campaíña, a fada máis coñecida de toda a illa de Nunca Xamais- díxolles con demasiado ego-. E vós, quen vides sendo?
- Eu son Minion e ela é Clariña. Viñemos ata aquí porque unhas torradas voadoras nos axudaron a escapar do noso fogar. Íannos fritir! Pódelo crer? É indignante!

Os ovos e Campaíña segurion laretando un bo anaco, pero logo entrou en escena Peter Pan, a quen, ao ver os ovos, lle entrou a fame; e perseguiunos por toda a illa. Estes non tiveron máis alternativa que pedirlle axuda ao capitán Garfo. Foron ao seu barco e falaron con el.
- Así que vós sodes eses ovos que o rapaz do demo persegue, ou non?- dixo o capitán.
- Nooon, se lle parece, somos dúas cobras bailando bachata- dixo, con evidente sarcasmo Clariña.
- Si, sodes- respondeu Garfo-. E para que viñestes?
- Viñemos para que, coa túa axuda, creemos un complot contra Peter Pan. Mira, vai ser así...
E os ovos explicáronlle o seu plan ao capitán.

Uns días máis tarde, o plan comezou. Os ovos atraeron o rapaz ata o barco. Unha vez alí, tentaron pillalo, pero non chegaron a collelo. Nun momento desesperado, a Clariña ocorréuselle unha idea. Colleu unha rede e tiroulla enriba a Peter Pan. Mentres este tentaba quitar a rede de encima, os do barco guindáronlle un canonazo con fogos de artificio e petardos. O ceo quedou para unha foto. Por desgraza, furáronlle ao mozo unha perna.

Finalmente, todos acabaron ben: Minion e Campaíña fixéronse mozos; o capitán Garfo e Clariña comezaron a saír, aínda que sempre lle rompía a casca co garfo, pero con apósitos do Mercadona (alerta spam número 2), soluciónase; Peter Pan comprou unha perna ortopédica e, por último, a man xigante comeu a Moreniño, que se reencarnou nunha feliz morsa.

Valeria, María, Tania e Ana (2ºESO)

Ningún comentario: