Como o abrente dun bo día.
Como flores.
Como nubes.
Así eu,
que fuxo das imperfeccións,
a nena colorida
que derrubo
as paredes con coitelos
para aterrar
esas persoas
que tiran
da miña cara,
como unha bolboreta
do fondo
do arco da vella.
Ruth (2º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario