Isabeliña era unha pequena moi riquiña. Sempre levaba pastar as vacas ao monte, despois de facer as súas tarefas.
Un día, de camiño á súa casa, encontrouse cunha señora moi miudiña e vella: era unha moura. A moura, sen presentarse, acercouse a ela e deulle un vestido de seda azul precioso, con brillos arredor da cintura. A moura advertiulle que non lle podía dicir a ninguén quen lle dera aquela roupa. Isabeliña marchou para a súa casa moi contenta polo seu regalo.
Ao entrar na casa, a mai preguntoulle polo traxe, pero a nena non respondeu. Cando a mai tomou medidas extremas, Isabeliña rompeu a chorar e contou toda a historia.
Ao día seguinte, cando se dirixía ao monte, Isabeliña encontrouse coa moura. Esta levouna ata unha cova moi escura, afastada do camiño á aldea. Chegaba a noite e Isabeliña non volvera. A súa mai saíu da casa e chamou por ela. De súpeto, unha voz desgastada respondeulle así:
- Isabeliña, Isabelón,
converteuse en aceitón!
Ningún comentario:
Publicar un comentario